مثل بچه ها شده ام!
برگشتم به دنیای خودم!
من به دنیای آدم بزرگا اصلا تعلق ندارم!
همش احساس می کنم فقط قدم بلند شده هیچ فرقی با بچگی هام ندارم...
دنیای توی کارتون ها رو هنوزم باور دارم!
وااای چقدر دلم می خواد دوباره عروسک بازی کنم!
امیدوارم امسال کنکور قبول شم و با خیال راحت حداقل یه روز با دل سیر با عروسکام بازی کنم!
همسایمون چند رو زپیش منو دیده میگه ازم پرسید مجردی واسه امر خیر(!)
انگار بچگی کردن از سن من گذشته!!!
باید بچه مردم رو تربیت کنم!!!
+ اما من واقعا دوست ندارم! دوست ندارم زندگیمو با کسی شریک شم! دوستم میگفت هر وقت تونستم سیب زمینی سرخ کرده رو با کسی شریک شم اون موقع می فهمم واقعا عاشق شده ام!! ولی من عاشق زندگیمم و هیچ وقت هیچ وقت اونو با کسی شریک نخواهم شد!
عالم من با عالم دخترای هم سن و سالم خیلی فرق داره! حتی با آدمایی که مثل من لباس می پوشن هم فرق داره!
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
.: Weblog Themes By Pichak :.
